Poranne zmęczone letnimi upałami słońce leniwie pnie się w górne partie nieba. Nie ma już siły spoglądać na nas z tak wysoka jak jeszcze kilka tygodni temu.

Kończące się lato coraz słabiej otula nas swoimi promieniami i nie daje powodów do kontynuacji ciepłych dni. Pogoda zaczyna płatać figle. W naszych ukochanych górach malownicze letnie pejzaże przeplatają się z kolorami jesieni.

To cudowna sytuacja gdy przyroda pozwala nam obserwować swoją przemianę. Tylko Ewelinka z dumą naśladuje dźwięki szumiącego wiatru i grzmiących groźnych burz, nie zdając sobie sprawy z zagrożenia jakie te żywioły niosą. Niewątpliwie pogoda zmierza ku jesieni. Coraz częściej mieniąca się tęcza rozjaśnia swoimi kolorami płowiejące otoczenie. Mała księżniczka odczuwa pierwsze znaki zmian w naturze i przygotowań przyrody do zimowego snu. Katar, przeziębienie i wirusy nie omijają naszej dzielnej dziewczyny. Zmartwienia te mają już inny wymiar niż jeszcze kilka miesięcy wcześniej. Ewelinka dzielnie stawia czoła przeciwnością losu. Nie przejmuje się lejącym  z nosa zielonym katarem i nie straszna jest jej gorączka. Na zabawę musi być pora, niezależnie od sytuacji. Córka stara się powolutku chodzić i bardzo dużo opowiada – w końcu to mała  kobieta 🙂 Kolejne mleczaki witają światło dzienne i z dnia na dzień pomagają usprawniać mowę dziecka do stanu zrozumienia. Jej radość każdego dnia i uśmiech obdarza nas co poranek wychylając się ochoczo zza barierki łóżeczka. Jej uśmiech pozostaje na twarzy przez cały dzień. Ewelinka płacze niezmiernie rzadko bo wie, że  trzeba mieć powód nie marnując sił na drobnostki. Nadrabia stracony czas. Robi to doskonałe kryjąc swój ból przeznaczenia, nie dając nam odczuć jak cienka granica może dzielić od szpitala podczas każdej infekcji. Nie tylko „serduszkowe” dzieci chorują ale każde może mieć chwilę słabości gdy jesienne przesilenie daje o sobie znać. Taki to czas. Może jesień obdarzy nas jeszcze ciepłymi dniami. Obsypie nasze głowy kolorowymi liśćmi, gdy w blasku zachodzącego słońca będziemy spacerować i cieszyć się swoją obecnością tu i teraz…